Analiza zastosowań NFC w sektorze finansowym

1 tło

NFC (Near Field Communication), czyli technologia komunikacji bliskiego zasięgu. Jest ona podobna do RFID (Radio Frequency Identical Ion) i jest technologią wykorzystującą fale radiowe o częstotliwości 13,56 MHz do komunikacji na krótkie odległości w promieniu 10 cm. Istnieje kilka prędkości komunikacji: 106 kbps, 212 kbps i 424 kbps. Możesz wybierać spośród nich. Może być używana do komunikacji bezprzewodowej w promieniu 10 cm z maksymalną prędkością 212 kbps między różnymi urządzeniami elektronicznymi, takimi jak telefony komórkowe, aparaty cyfrowe, PDA, komputery osobiste i konsole do gier. .

Dzięki dogłębnej promocji RFID i ciągłemu rozwojowi technologii NFC, NFC stało się popularne w dziedzinie małych płatności i zyskuje na popularności w innych dziedzinach finansowych.

2 Zastosowania NFC w dziedzinie finansowej

2.1 Zastosowanie NFC w mikropłatnościach

W ciągu ostatnich dziesięciu lat zagraniczna technologia NFC rozwijała się dość szybko, szczególnie w eksploracji małych aPlikacji płatniczych, takich jak portfele elektroniczne, pieniądze elektroniczne w biletach autobusowych, bilety rozrywkowe i sportowe, wykorzystując karty inteligentne i telefony komórkowe jako nośniki, aby stać się coraz bardziej popularnymi. Szeroki zakres zastosowań.

Za granicą operatorzy i producenci sprzętu we Francji, Niemczech, Stanach Zjednoczonych i innych miejscach również przeprowadzają odpowiednie testy usług płatności mobilnych i odnoszą sukcesy. W 2006 r. Philips, Nokia i inne firmy ogłosiły w Niemczech, że po dziesięciu miesiącach prób terenowych technologia NFC zaczęła być wykorzystywana komercyjnie. W tym samym czasie NFC Forum, stowarzyszenie non-profit, zostało również formalnie utworzone w celu promowania rozwoju i popularyzacji NFC, promowania wdrażania i standaryzacji technologii NFC oraz zapewnienia współpracy między urządzeniami i usługami.

W naszym kraju zastosowanie technologii NFC rozwinęło się szczególnie znacząco w ciągu ostatnich dwóch lub trzech lat. Po Kantonie, Szanghaju i Pekinie wiele miast, takich jak Shenyang i Zibo, również promowało korzystanie z kart transportu miejskiego. Ta aplikacja jest ściśle zintegrowana z polityką dotacji samorządu miejskiego, skutecznie upraszczając procedury autobusowe i obniżając koszty systemu autobusowego, i jest mile widziana przez ogół społeczeństwa.

Niezależnie od tego, czy w kraju, czy za granicą, RFID zaczęło być stosowane w najbardziej praktycznych, prostych i dojrzałych mikropłatnościach NFC. Jednak wdrożenie na kartach kredytowych i bankowych jest oczywiście bardziej skomplikowane. Powodem jest to, że zaangażowane kwoty są duże, a także istnieją takie aspekty, jak sposób koordynacji interesów instytucji finansowych i innych przedsiębiorstw, nadzór finansowy i ryzyko transakcyjne. Mimo to niektóre rozwinięte kraje aktywnie promują usługi finansowe. Nasz kraj zbadał również niektóre zastosowania finansowe. Jednak w porównaniu z tymi krajami usługi finansowe w naszym kraju są niemal całkowicie obsługiwane w ramach jurysdykcji rządu. Kraj kładzie nacisk na ujednolicone zarządzanie. Chociaż istnieje wiele zagranicznych zaawansowanych technologii, które można wprowadzić i wdrożyć, trudno jest je wdrożyć. Obecnie niektóre firmy finansowe i komunikacyjne zajmują się standardami i projektami pilotażowymi, ale tempo wdrażania aplikacji finansowych jest znacznie wolniejsze niż w rozwiniętych krajach zagranicznych. Ciekawe, kiedy te prace związane z grupami interesów zostaną uporządkowane.

Oprócz wyżej wymienionych problemów instytucjonalnych związanych z całkowitą publiczną własnością finansów, istnieją również problemy ze zrozumieniem bezpieczeństwa informacji. Na przykład, karta identyfikacyjna rezydenta drugiej generacji kładła zbyt duży nacisk na bezpieczeństwo informacji w swoim pierwotnym projekcie, produkcji i wydaniu. Była stosunkowo zamknięta, a funkcje i rozwój wtórny nie mogły być realizowane. Obecnie nadaje się tylko do typowych zastosowań, takich jak lotniska i nie może zostać spopularyzowana. Pierwotnie była to kontrolowana przez rząd karta informacyjna rezydenta, powinna być szeroko stosowana w medycynie, rentach i innych dziedzinach ubezpieczeń społecznych i usług publicznych. Jednak te najbardziej podstawowe zastosowania muszą zostać pozostawione karcie identyfikacyjnej rezydenta trzeciej generacji. Prawie wszystkie te zastosowania są związane z finansami i należą do sektora finansowego. Jednakże Dowód osobisty drugiej generacji zawiera jedynie dane osobowe, a zakres ten jest bardzo wąski. Przed wprowadzeniem dowodu osobistego drugiej generacji wiele zagranicznych firm sugerowało, że dowód osobisty może zostać wdrożony i powinien być używany w wielu funkcjach. Jednak Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego odrzuciło te sugestie i wykluczyło zagraniczną technologię z powodów stakie jak „bezpieczeństwo narodowe”. Obecna reforma ubezpieczeń medycznych zamieni dawną niebieskoskórą „gwarancję medyczną” w karty RFID. Jest to poważna reforma, ale nie można jej połączyć z kartą drugiej generacji, która również opiera się na zasadzie technologii RFID, co należy uznać za wadę. Ponadto certyfikaty emerytalne, certyfikaty rentowe, certyfikaty niepełnosprawności, certyfikaty stopni naukowych i inne dokumenty związane z usługami publicznymi i finansami nie mogą być zestawiane razem z dowodem osobistym rezydenta. To nie tylko powoduje marnotrawstwo finansowe i niedogodności, ale także stwarza problemy dla przestępców. Okazja do wykorzystania. Obecne zjawisko powtarzających się zakazów sprzedaży fałszywych certyfikatów i fałszywych pieczęci urzędowych przez osoby i gangi przestępcze wynika z faktu, że certyfikaty nie mogą używać ujednoliconych certyfikatów high-tech. Jedna karta o wielu zastosowaniach stała się trendem w obecnym rozwoju dowodów osobistych, co należy wziąć pod uwagę w przyszłym rozwoju inteligentnych dowodów osobistych w naszym kraju.

2.2 Promocja telefonów komórkowych NFC

Obecnie wiele testów aplikacji udowodniło, że zastosowanie technologii NFC ma pozytywny wpływ na zwiększenie przejrzystości łańcucha dostaw, oszczędność czasu i kosztów pracy oraz poprawę wydajności pracy. Hotspoty koncentrują się głównie w dziedzinach logistyki i magazynowania, automatycznego poboru opłat drogowych, inteligentnego transportu miejskiego, produkcji i wytwarzania itp. Następnym hotspotem aplikacji NFC będą telefony komórkowe i elektronika samochodowa.

Wbudowywanie nieinteligentnych kart w telefony komórkowe nie tylko wykorzystuje przenośność i możliwości przetwarzania telefonu komórkowego, ale także wykorzystuje funkcję wymiany informacji bezstykowych kart inteligentnych. Technologia ta może łatwo realizować wiele funkcji, takich jak płatności elektroniczne i pobieranie danych. Połączenie telefonów komórkowych i bezstykowych kart inteligentnych To ogólny trend. W porównaniu ze specyfikacjami technicznymi tradycyjnych kart inteligentnych, największą różnicą między technologią NFC a tradycyjną technologią kart inteligentnych jest to, że obsługuje ona tryb aktywny i pasywny, co oznacza, że może zamienić Twój telefon komórkowy w czytnik kart. Otwiera to wiele przestrzeni rozwojowej dla aplikacji mobilnych usług o wartości dodanej.