Podsumowanie złączy RF

Złącza koncentryczne RF służą do przesyłania sygnałów o częstotliwości radiowej, a zakres częstotliwości ich przesyłania jest bardzo szeroki, do 18 GHz lub więcej. Są one głównie stosowane w radarach, komunikacji, transmisji danych i sprzęcie lotniczym.

Podstawowa struktura złącza koncentrycznego obejmuje: przewodnik środkowy (męski lub żeński styk środkowy); materiał dielektryczny na zewnątrz przewodnika wewnętrznego lub izolator; taką samą rolę jak warstwa ekranująca, tj. przesyłanie sygnałów, jako element uziemiający do ekranowania lub obwodów.

Złącza koncentryczne RF można podzielić na wiele typów, oto najpopularniejsze typy:

Złącze typu 1.N

Złącze typu N (złącze typu N), które jest gwintowane i może być zablokowane przez obrót. Było to jedno z pierwszych złączy zdolnych do przesyłania sygnałów częstotliwości mikrofalowych i zostało wynalezione przez Paula Neilla z Bell Laboratories w latach 40. XX wieku i nazwane na cześć inicjałów Neilla. Zakres częstotliwości sygnału obsługiwany przez złącze typu N wynosi od 0 do 11 GHz, a typ ulepszony może osiągnąć 18 GHz. Istnieją dwa typy impedancji charakterystycznej, 50 omów (szeroko stosowane w komunikacji mobilnej, bezprzewodowych danych, systemach przywoławczych itp.) i 75 omów (stosowane głównie w systemach telewizji kablowej).

2. Złącze BNC

Złącze BNC jest również jednym z często spotykanych złączy radiowych. Jest to małe złącze bagnetowe, które można szybko podłączyć. Ten kształt złącza), pierwotne znaczenie BNC (Bayonet Neill–Concelman) pochodzi w rzeczywistości od inicjałów nazwisk dwóch wynalazców, Paula Neilla i Carla Concelmana, Paul Neill jest również wynalazcą złącza typu N. Złącza BNC są szeroko stosowane w systemach komunikacji bezprzewodowej, telewizorach, sprzęcie testowym i innym sprzęcie elektronicznym o częstotliwości radiowej. Wczesne sieci komputerowe również wykorzystywały złącza BNC. Zakres częstotliwości sygnału obsługiwany przez złącze BNC wynosi od 0 do 4 GHz. Istnieją dwa rodzaje impedancji charakterystycznej: 50 omów i 75 omów.

3. Złącze SMA

Złącze SMA to powszechnie stosowane złącze koncentryczne z małym połączeniem gwintowanym. Charakteryzuje się szerokim pasmem częstotliwości, doskonałą wydajnością, wysoką niezawodnością i długą żywotnością. Złącza SMA nadają się do łączenia kabli częstotliwości radiowej lub linii mikropaskowych w obwodach częstotliwości radiowej sprzętu mikrofalowego i systemów komunikacji cyfrowej. Są często używane do interfejsów zegara GPS na pojedynczych płytkach i portów testowych modułów częstotliwości radiowej stacji bazowej w sprzęcie bezprzewodowym. Pełna nazwa SMA to SubMiniature version A, która została wynaleziona w latach 60. Zakres częstotliwości sygnału obsługiwany przez złącze SMA wynosi od DC do 18 GHz, a niektóre typy mogą obsługiwać do 26,5 GHz. Charakterystyczna impedancja wynosi 50 omów.

4. Złącze SMB

Pełna nazwa SMB to SubMiniature version B. Jest to małe złącze koncentryczne RF z blokadą typu push-in. Charakteryzuje się niewielkim rozmiarem, lekkością, wygodą użytkowania i doskonałymi parametrami elektrycznymi. Służy do podłączania kabli koncentrycznych w pętli. Jest często używane w urządzeniach bezprzewodowych do podłączania kabla transmisyjnego E1 po stronie stacji bazowej do małego pudełka transmisyjnego DDF stacji bazowej. Złącza SMB zostały wynalezione w latach 60. XX wieku i są mniejsze niż złącza SMA. Istnieją dwa rodzaje impedancji charakterystycznej: 50 omów i 75 omów. Posiada doskonałe parametry elektryczne w zakresie częstotliwości od DC do 4 GHz. SSMB to miniaturowa wersja złącza SMB, która może obsługiwać do 12,4 GHz.

5. Złącze SMC

Pełna nazwa SMC to SubMiniature wersja C, która jest również złączem koncentrycznym częstotliwości radiowej wynalezionym w latach 60. Posiada interfejs gwintowany #10-32 UNF i zapewnia doskonałe parametry elektryczne od DC do 10 GHz. Męskie złącza SMC mają gwinty zewnętrzne, a żeńskie złącza SMC mają pasujące nakrętki. Istnieją dwa typy impedancji charakterystycznej: 50 omów i 75 omów, które zapewniają metody połączeń dla małych kabli koncentrycznych i płytek drukowanych, gdzie rozmiar ma bardzo duże znaczenie.

6. Złącze typu F

Złącze typu F to złącze częstotliwości radiowej, które każdy z nas zobaczy w naszym codziennym życiu. Jest szeroko stosowany w dziedzinie telewizji kablowej, telewizji satelitarnej, modemu telewizji kablowej i telewizji. Może być stosowany w miejscach, w których wymagane jest dopasowanie impedancji, a także w miejscach, w których dopasowanie nie jest wymagane. Charakteryzuje się połączeniem gwintowanym i łatwym łączeniem. Stabilna wydajność. Wynaleziony przez Erica Winstona na początku lat 50. złącze F stało się powszechnym połączeniem anteny VHF TV w Stanach Zjednoczonych w latach 70. Cena złącza typu F jest bardzo niska, charakterystycznaimpedancja wynosi 75 omów, a najwyższa częstotliwość może być generalnie obsługiwana do 1 GHz lub 2,4 GHz.